زندگی خالی از عشق و دوست داشتن
واسه من هیچ ارزشی نداره.
الان اون خلاء رو با تموم وجود حس می کنم...
رفتنت را که دیدم
آروم آروم شکستم
تنهایم گذاشتی
.از کوچه ی خاطره ها که رد می شوم
دلم می گیرد
کاش می شد دیگر
هیچ وقت نمی دیدمت
نمی دانی چه زجری دارد دیدنت
وقتی با من نیستی
و هر دو بی تفاوت
انگار نه انگار که...
نمی خواستم از تو بنویسم،
تو
رفتی.چرا یادت از ذهنم نمی رود!
اعتراف می کنم
بدون تو
زندگی می کنم
نفس می کشم
قدر لحظه های بودنم رو می دونم...
اعتراف می کنم
تنهایی راحت ترم
بی خیال از افکار مزخرف
رسیدن به خواسته هام و ادامه می دم
می دونم این خود خواهی
به خیلی ها ضربه زده
برام مهم نیست
مهم خودمم...!
خسته ام
از گم شدن ها
حتی
از پیدا شدن ها
می خواهم باشم
هستم...
نه آن طور که باید
بی خیال
زندگی
مجهول
تا کی ..........؟